رژیم استبداد سلطنتی بیش از آنچه تصور می رفت در برابر مردم ایستادگی کرده بود. این رژیم می بایست در انقلاب مشروطه و حتا در جنبش تنباکو در سال۱۸۹۱، که مردم جلوی شمس العماره فریاد میزدند: «ما شاه نمیخواهیم»، سرنگون می شد. نزدیک به یک قرن رژیم پوسیدهٔ سلطنتی با اتکا به حمایت ارتجاع داخلی و استعمار خارجی، به خصوص با تکیه بر حمایت آمریکا، در برابر خواست مردم ایستادگی کرد و مانع از استقلال و پیشرفت گردید. انقلاب۱۳۵۷، طبیعی ترین پاسخی بود که به رژیم سلطنتی وابسته داده شد. مردم ایران زیر بار ستم دوگانهٔ رژیم ساواکی ـ سلطنتی پهلوی و تسلط نواستعماری آمریکا قرار گرفته بودند. مردم از بار سنگین مالیاتی، هزینه های کمرشکن نظامی، گرانی سرسام آور، تورم شتابان، محرومیت از بهداشت، آموزش و مسکن رنج می بردند. تا به امروز هم مدعیانی هستند که می گویند گویا همه چیز از بازی کارتر در دفاع از حقوق بشر آغاز شد.
