خسرو جهانشاهی کارگر نقاش و کوشنده سندیکای کارگران نقاش تهران از دهه 50 و جزو کوشندگان جنبش سندیکاخواهی نوین در دهه 80 و 90. سندیکای کارگران فلزکارمکانیک با این شعر یاد و کوشش او را ارج می گذارد. یاد و نامش در قلب کارگران نقاش و مردم زحمتکش به یادگار مانده است.
بیر شعر خسرو جهانشاهی جنابلاریننان
سن آی آلنی ترلی الی قابارلی
آرزوسی باغچالی امه یی بارلی
سن ای داغ وقارلی ایشجی یولداشیم
سنین شرفیوه اَییلیر باشیم
یارادان اللرین اولماسیدی گر
دونیا بئله گوزل اولاردی مگر؟
باخیرام هر یئره هر بیر سمته من
سنین کئچمیشینین واردیر نیشانی
بیر لحظه دایانسا قادیر اللرین
بوتون بو دونیانین قلبی دایانیر
هر آلا قارانلیق ایستی سویوقدا
ایلمئح لر کئسیب سن کئسیک بارماقلا
گوزه ریب کیرپیین سارالیب رنگین
اربابلار دینجه لیب سن اوزون حاقلا
بودور اینسانلیقین یولی یونده می
کارگر ترتوکه جانینان کئچه
سرمایه صاحیبی قیزیل جاملاردا
کارگر قانینی نوش دئیب ایچه
خیرداجا بالانی سن سویوق قیشدا
قیزدیرما بوغاندا اود یاندیراندا
آپارمیسان هاچان حازیق دوقتورا
قورتاردین محنتدن هانسی دوراندا
کارگر بالاسی سانکی اودوندور
یارانیب یاریلسین یانسین اوجاقدا
قیز یشسین اربابین عزیز کورپه سی
اطلس پالتار لاردا ایستی بوجاقدا
درد اگر بیر اولا نه دیر چئکمگی
سینه لر یارادی کوهنه یارالار.
ظالیمین اوره گی گور نئجه داشدیر
یارانی گوررکن گنه یارالار
بس دیر ای قان ایچن
بس دیر ای جلاد
کارگر ده سئویرسن تک حیاتی
سینه سی اوستینده سورمه آی ظالیم
قرنی لر سوردگین بو یورقون آتی
بس دیر ای ظلوم کار
بس دیر ای قودوز
کارگر الی دیر تانکی سیندیردی
آچدی دوستاقلاری ییخدی دارلاری
غضب شعله سی ایله اودا یاندیردی
یا گره ک یئنه سن آتیننان بوگون
یاداکی سالاجاق زحمتکش اللر
آت بئلینن سنی ایاق آلتینا
بوآتی مینجک آخر کارگر
اکینجی اکیبن بیچینی بیچیب
کارگر ایشله یب اوز ایش حاصیلین
داهی بیرده وئرمز انصاف سیز لارا
امک ایشچیننیدی بولمیر سیز بولون
یاشاسین کارگرایشجی یولداشیم
یاشاسین کارگر قارداشیم باجیم
اولسون سرمایه دار اولسون اربابلار
کارگر یولوندا یاتیب اعلاجیم
ترجمه فارسی
عرق برجبین دستان پینه بسته ای کارگر.
آرزوهایت شکوفا، دسترنجت پر بار باد.
رفیق کارگرم استواری چون کوه.
درپیشگاه شرفت سر فرو میاورم.
دنیا چنین زیبا نمی شد اگردستان آفریننده ات نبودند.
مکان و زمان نشان ازگذشته تودارد.
اگرروزی دست ازکاربکشی قلب جهان ازتپش می افتد.
از بامداد تا شامگاه با انگشتان زخمی قالی بافتی.
رنگت پریده چشمانت خواب آلود .
حق ازان تو و راحتیش برای ارباب است.
رسم روزگارغدار این بوده خونت را به شیشه کنند.
بچه مریضت را نتوانستی به دکتری حاذق ببری.
هیزم اجاق اربابان اطلس پوش شدی.
دردیکی دوتا نیست سینه مالامال درد است.
ستمکاربه زخمهایت نمک می پاشد.
ای خونخوارستمکاربس است.
کارگرنیز حق حیات دارد.
اسب فرسوده ات را درسینه اش نتازان.
کارگران بودند که تانک ها را متوقف کردند وشکستند.
باخشم مردمی در زندانها را باز،
چوبه های دار را بدور انداختند.
ازاسب استعمارگری پیاده شو وگرنه
زحمتکشان پائین می کشندت .
نوبت سواری زحمتکشان میرسد.
زمین آز آن کشاورز است و آز آن دروگر.
ارزش مال تولید کنندگان و زحمتکشان است.
زنده باد خواهران و برادران زحمتکشم
محو باد استثمار و استعمار.
چاره رنجبران وحدت و تشکیلات است.