گزارش رسیده به خبرنگار پیام سندیکا از فاز ١٤

زندگی کارگران پروژه ای

شرایط کاری شرکت پیمانکاری خاکی فاز۱۴ آی جی سی در روزحدود یک ساعت و نیم نسبت به بقیه شرکتها اضافه کاری دارد و در بعضی مواقع تا دو ساعت در روز هم می رسد. محل کار در یک سوله واقع در لیدان ۲ هست که محل کمپ کارگران در تپه آنتن هست و فاصله محل کار تا محل کمپ همیشه بیش از نیم ساعت هست. در فصل گرما یک کارگر حدود دو ساعت از وقت استراحت خودش را درون سرویس بین محل کار و محل کمپ به سر می برد و تقریباً وقتی برای استراحت ندارد. در هر اتاق حدود ۸ نفر حضور دارند و غذا در رستوران کمپ ارایه می شود و هر کارگر حداقل باید بیست دقیقه در صف باشد تا نوبت دریافت غذایش برسد چون تمام نیروهای آی جی سی از این رستوران استفاده می کنند و رستوران یک ساعت باز هست.

با احتساب وقت صرف شده در سرویس شاید اگر عجله کند به غذا خوردن برسد آن هم با لباسهای کثیف و عرق کرده. اگر کارگری بخواهد در رستوران غذا بخورد، باید با همان وضع أسفبار و بوی گند لباس کار و عرق کرده و ناخوش آیند غذایش را بخورد. اگر غذا را، به خوابگاه ببرد باید حدود نیم ساعت تا چهل دقیقه در صف حمام باشد تا حمام کند و مدت وقت حمام و شستن لباسهای کار درون حمام را نیم ساعت حساب کنید با پیدا کردن جای انداختن لباس، که خودش معظلی هست، و بعد برسی و غذایت را بخوری. شاید خاموشی بقیه هم اتاقیها زده شده باشد چون فردا صبح ساعت ۴ صبح باید بیدار باشی وگرنه به صبحانه و سرویس نمی رسی چون تایم کاری بیشتر هست و سرویسها زود میروند. در نهایت باید کار کنی به این امید که شاید روزی دلشان خواست و کیفشان کشید پولت را بدهند. قرارداد نیز که معلوم هست چند برگ که لازم نیست بخوانی فقط امضاء کن و برو. اینجا فقط باید کارکنی. زندگی کارگران مدتی در سرویس ومدتی در صف صبحانه و ناهار و شام و مدتی درصف حمام و شستن لباسها و ساعت ۴صبح هم بیدارباشی توی آن گرمای تابستان، باید تلف شود و جوانی مان از بین برود. حقوقش هم اگر کیفشان کشید پرداخت می کنند، کیفشان نکشید برو هرکاری دلت می خواهد بکن. البته با نهایت لطف و این جمله معنی مؤدبانه برو هرغلطی دلت می خواهد بکن هست

امید من و کارگران دیگر این است که هرچه زودتر بتوانیم به سندیکا بپیوندیم تا به این زندگی مرگبار پایانی خوش دهیم.

محسن کارگر پروژه ای