١- از آنجایی که مواد اولیه رنگ، تیتان میباشد و این محصول از کشورهای دیگر وارد میشود و هر روز قیمت رنگ بالا میرود به بهانه بالا رفتن دولار، متاسفانه در ماه های گذشته رنگ های ساختمانی صد درصد  گران شده اند و مشکلات کاری برای کارگران نقاش ساختمان هر روز بیشتر از روز دیگر می شود و به بیکاری کارگران دامن می زند.

  مثلن رنگ پلاستیک پارس بهار دبه ای بیست و نه هزار تومن بود الان رسیده به دبه ای هفتاد هزار تومن و سحر براق روغنی  چهار کیلويی ۳۵ هزار تومن بود رسیده به ۷۵ هزار تومن  اما مزد کارگران هنوز تکان نخورده  به علت گرانی رنگ، کار نقاشی هر روز کمتر و کمتر میشود.

٢- سو استفاده کارخانه ها از موقیعت کنونی

عده ای از کارخانه ها تولیدات خود را انبار می کنند و به فروش نمی رسانند.  عده ای نیز سازمان تعزیرات را دور زده فاکتور خود را به قیمت پایین نوشته که گیر تعزیرات نیفتند و کالایشان را  در رنگ فروشی ها خالی نمی کنند. باید کارگر نقاش رنگ را به صورت نقدی و بدون فاکتور بخرد آن هم به قیمت گزاف. مخصوصن کارخانه های معروفی چون هادی، سحر، پارس بهار، ارژنگ…. اما این وسط فقط کارگران هستند که آسیب می بینند.

 از طرفی خطری هم کارخانه های رنگ تهدید می کند آن هم این است که اگر دولت نتواند تیتان وارد کند تمام کارخانه های رنگ تعطیل خواهند شد و این برابر است با بیکاری چند هزار نفری کارگران نقاش ساختمان که در این بخش فعالیت دارند.

 آیا دولت برای این بخش که بسیار آسیب پذیر هستند برنامه ای دارد یانه؟ خدا میداند!؟ بیشتر رنگ های با کیفیت و خوب دیگر در مغازه های رنگ فروشی اثری ازشان نیست و باقی رنگ ها هم از نظر کیفیت زیر صفر هستند.

حسین امیدی سندیکالیست