علیرضا فرهادی کارگر سندیکالیست، رییس هیات مدیره سندیکای پرافتخار شرکت واحد تهران (١٣٦٢ – ١٣٦٠) و رییس هیات مدیره کانون بازنشستگان تهران تا سال ١٣٩٦ و از بنیان گذاران کانون بازنشستگان تهران بود.
علیرضا فرهادی به این دلیل سرباز فداکار جنبش سندیکایی لقب گرفته است که صمیمانه برای طبقه کارگر از زندگی و سلامتش مایه گذاشت و تا آخر عمر با شرافت زندگی کرد.
او که از سال ١٣٣٦ در خدمت بنیانگذاران سندیکای کارگران شرکت واحد بود آنچه را که فرا گرفت، تا آخر عمر فراموش نکرد.
او آموخت که زحمتکشان را باید همانطوری که هستند، دوست داشت و برایشان کوشید.
او آموخت که در زندگی پر فراز و نشیب سندیکایی اش زندان، شلاق و بیکاری امری عادی است و باید شریف ماند و به قدرت و پول و شهرت سر خم نکرد.
او آموخت که حکومت ها رفتنی هستند و این زحمتکشانند که همیشه تاریخ ماندگار این سرزمین اند.
او آموخت که در مقابل تیمسارهای رنگارنگ شاه و حتا مدیران بر آمده از حکومت بعد از انقلاب از حقوق کارگریش دفاع کند و برای دفاع از این حقوق به زندان رفته و بیکار شود اما از حق خود و کارگران عقب ننشیند.
اودر لحظه لحظه زندگیش ایمان داشت که حق گرفتنی است و زحمتکشان پیروز این میدان هستند.
از خدمات او و سندیکای کارگران شرکت واحد به جنبش سندیکایی همان بس که قوانین بسیاری را برای بهبودی وضعیت زحمتکشان چه در زمان شاه و چه در دهه هشتاد و نود در قوانین موضوعه کارگری گنجاند.
ما در مقابل این سرباز فداکار جنبش سندیکایی سر فرود آورده و به خانواده و جنبش سندیکایی، فقدان این کوشنده کارگری را تسلیت می گوییم.
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران
٢٠ آبان ١٣٩٨