نئولیبرالیسم و کشاورزی!

تقابل نئولیبرالیسم با تولید در عرصه کشاورزی و خصوصا در حوزه دستیابی به توسعه پایدار کشاورزی، بقولی رابطه کارد هست و پنیر است. در نگاهی به گذشته نه چندان دور در برهه ای که هنوز شور انقلابی و استقلال طلبی بر کشور حاکم بود ، می دیدیم چگونه کشاورزی گامهای بلند به سوی تولید با کمیت و کیفیت
برمی داشت و با شور انقلابی دستیابی به توسعه پایدار را در استراتژی خود نهفته و تسخیر بازارهای جهانی را به دلیل مازاد تولید در رئوس برنامه خود داشت َو دولتها با واگذاری ادوات کشاورزی و تخصیص یارانه به تولیدات کشاورزی و خدمات کشاورزی و کمک در تهیه و تامین نهاده های اولیه تولیدات کشاورزی و در اختیار گذاشتن سم و کود و بذرهای مختلف و نهالهای باغستان ووووو امیدواری را برای ایجاد کانالی برای حضور در بازار جهانی و به تاسی از آن ترفیع معیشت و سطح کیفی زندگی خانوارهای کشاورزی را هدف خود قرار داده بود.

اما غافل از اینکه سیاستهای اقتصادی نئولیبرالیسم که توسط دولت آقای هاشمی رفسنجانی استارت خورده بود و آقای روحانی آن را به کمال رسانده، برنامه دیگری را برای تولید و اقتصاد کشاورزی طراحی مینمودند و عمده نگاه خود را به سمت سوق دادن کشاورزی به سمت خصوصی ساختن صفر تا صد امور کشاورزی و در اختیار اقتصاد بازار گذاشتن و سیطره بازار بر مراحل کاشت و داشت و برداشت و خدمات کشاورزی و نهاده های کشاورزی مانند سم و کود و بذر و …..را طراحی می نمود و هرگونه نظارت دولتی بر تعیین قیمت محصولات کشاورزی و نظارت بر کیفیت و قیمت بذر را حذف نموده و دیگر از تراکتور و تیلر و بیل و چکمه و کود و سم دولتی خبری نشد و با الفاظ دهن پرکنی انعطاف پذیر ساختن اقتصاد کشاورزی کلاه گشادی را بر سر کشاورزی و کشاورزان گذاشت و کشت و صنعتهای بزرگ را در اختیار سرمایه داران و بخش خصوصی گذاشت و حمایت از کشاورز و کشاورزی تبدیل به خاطر خوش جهت بازگو نمودن به نسلهای آتی گشت.

اینگونه شد که امروز کشاورز بذر سیب زمینی را به قیمت هفت هزارتومان می خرد اما تولید خود را به قیمت ۲۵۰۰ تومان یعنی به قیمت سالهایی که دلار ۱۳۰۰ تومان بود در اختیار دلالان می گذارد و هزینه هر هکتار کشت سیب زمینی به بیش از ۴۰ میلیون افزایش یافته اما کل محصول یک هکتار کشت سیب زمینی کمتر از ۴۰ میلیون بفروش میرسد این همان اقتصاد غارتگر نئولیبرالیسم می باشد که در تمامی سکوهای تولید اعم از صنعت و کشاورزی و دامداری و…… رواج دارد

منوچهر سراج عضو سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران