زندگی انسانی حق ماست!

امروز ١٤ دیماه در ٢١ شهر بازنشستگان تامین اجتماعی در مقابل سازمان تامین اجتماعی گرد هم آمده اعتراض خود را نسبت به افزایش های ناعادلانه و فقیرانه مستمری ها اعلام کردند. این اعتراضات که بیش از ٢ هزار بازنشسته را به کف خیابان آورده بود در شهرهای شیراز، تبریز، اراک، مشهد، خرم آباد، کرمانشاه، اهواز، تبریز، کرج، اردبیل، همدان، قزوین، نیشابور، اصفهان، شوش دانیال، قم، یزد، سنندج، رشت، گرمه جاجرم برگزار شد. در تهران راس ساعت ۱۰ و سی دقیقه به دعوت گروهی از بازنشستگان تامین اجتماعی و بازنشستگان فلزکار مکانیک و بافنده سوزنی تهران، بیش از ۲۰۰ نفر از بازنشستگان تامین اجتماعی تهران جلوی درب ورودی سازمان تامین اجتماعی تجمع پر شوری را برگزار نمودند. آنان پلاکاردها و دست نوشته هایی با خود حمل می کردند که بیانگر خواسته های آنان بود. برخی از شعارها بشرح ذیل بود : خواسته ی اصلی ما / حق طبق تورم – تنها کف خیابون / بدس میاد حقمون – خواسته ی ما این زمان/ معیشت است و درمان – خواسته ی ما همینه/ زندگی بهینه – گرانی، تورم / بلای جان مردم – خط فقر ده میلیون / حقوق ما سه میلیون – هزینه ها دلاریه / حقوق ما ریالیه – تا حق خود نگیریم / از پا نمی نشینیم – این همه بی عدالتی هرگز ندیده ملتی – صندوق بازنشسته / چرا به گل نشسته – بدهی سازمان پرداخت باید گردد – بازنشسته بیدار است / از تبعیض بیزار است…

سپس بیانیه بازنشستگان قرائت گردید و پس از امضای تعداد زیادی از حضار به نمایندگی از سوی ۳ میلیون و پانصد هزار بازنشسته خطاب به مدیرعامل تامین اجتماعی ( آقای سالاری) جهت اخذ پاسخ تحویل دبیرخانه ی سازمان تامین اجتماعی گردید.

در طی تجمع بازنشستگان بافنده سوزنی و فلزکار مکانیک به پخش فصلنامه امید و گفتگوی نزدیک با دیگر بازنشستگان پرداختند.

تجمع در ساعت ۱۲ و با قول حضور مجدد در یکشنبه آینده، مورخ ۲۱ دی ماه ۹۹ مقابل مجلس شورای اسلامی، خاتمه یافت

نامه ثبت شده در دبیرخانه سازمان تامین اجتماعی تهران به شماره ٦٣٣٠٨١٤٦

بسمه تعالی

ریاست محترم سازمان تأمین‌اجتماعی جناب آقای سالاری

با سلام، بدینوسیله امضا کنندگان مرقومه ذیل به نمایندگی از جمع سه ونیم میلیون بازنشسته و مستمری بگیران غیر همکار سازمان که در اینجا گرد هم آمده ایم. پس از ۳۰سال خدمت صادقانه به افتخار بازنشستگی نائل آمده ایم متاسفانه شاهد تفاوت و تبعیض آشکار از سوی سازمان تأمین‌اجتماعی نسبت به خیل عظیمی از مستمری بگیران تأمین‌اجتماعی هستیم. ۱۴سال است ماده ۹۶ که نص صریح قانون است درمورد مستمری بگیران اجرا نمی‌شود و از این بابت ما مستمری بگیران بیش از ۱۰۰ درصد بابت تفاوت افزایش حقوق و نرخ تورم از دولت طلبکار هستیم.

همسان‌سازی یا همان متناسب‌سازی بازنشستگان تامین اجتماعی اجرا شد و استحضار دارید علاوه بر اینکه دردی از ما بازنشستگان تامین اجتماعی برطرف نکرد بلکه ظلم و تبعیض آشکاری بین مستمری بگیران تأمین‌اجتماعی و کشوری و لشکری روا شده است.

با توجه به تکرار مکرر ریاست محترم سازمان مبنی بر حداقل حقوق ۲میلیون و ۸۰۰ هزار تومان شاهد حقوق ۲میلیون و۳۰۰هزار تومان از کارافتادگان و بعضی بازماندگان که براساس ماده ۹۶ قانون تامین اجتماعی که باید ۳۰ساله حساب شوند هستیم در حالی که حداقل حقوق کشوری ها به راحتی از مرز ۴میلیون فراتر رفته است . همچنین متاسفانه ٨٠ درصد افزایش به مستمری بگیران کمتر از ٢٠ سال سابقه تسری پیدا نکرده است و مستمری بگیر با ١٠ سال سابقه کمتر از ٩٠٠ هزار تومان در ماه دریافتی دارد.

قانون الزام درمان که مصوبه مجلس است درمورد مستمری‌بگیران اجرا نمی شود و در عوض ۲درصد ماده ۸۹ بابت درمان به اجبار از حقوق ناچیز مستمری بگیران کسر می‌شود ، علاوه بر آن مبلغ سنگینی بابت بیمه تکمیلی ناقص از این قشر ضعیف کسر میگردد .

چرا افزایش حقوق مستمری بگیران سخت وزیان آور که ۴درصد بیشتر از دیگران بیمه پردازی داشته اند به صورت ناقص اجرا شده آیا با ۳۵ هزار تومان مشکلات بازنشستگان سخت وزیان آور حل شده است ؟

آیا رواست در یک سازمان دو قانون اجرا شود؟ ماده ظالمانه ۶۹ که بسیاری از امتیازات را به مستمری بگیران خود سازمان می‌دهد شامل حال مستمری بگیران غیر همکار نمی شود. با وجودی که هر دو قشر به یک میزان و به یک صندوق حق بیمه پرداخت می‌کنند؟

آیا درست می باشد که سازمان بدون رای و نظر نمایندگان کارگری به تعیین حقوق مستمری بگیران اقدام می‌کند؟ در حالی که سالهاست تصویب اصل سه‌جانبه‌گرایی در مجلس معلق مانده است؟ آیا در چنین شرایط سخت اقتصادی در کشور کسی می‌تواند با ماهیانه ۲میلیون و ۳۰۰هزار تومان نان خالی تهیه کند ؟ چه کسی وظیفه رسیدگی به این قشر ضعیف نگه داشته شده را دارد؟

ما بازنشستگان و مستمری بگیران تامین اجتماعی فقط خواهان اجرای قوانین جاری هستیم و تفاسیر سلیقه ای از قانون که توسط سازمان اجرا می‌شود را مردود می دانیم . لذا از شما ریاست محترم سازمان تأمین اجتماعی خواستار رسیدگی فوری به مشکلات این قشر عظیم جامعه که تا به امروز صورت خود را با سیلی سرخ نگه داشته اند، بوده و از فرصت استفاده کرده خواهان ملاقات حضوری با جنابعالی هستیم.