ژنو، ۲۸ ژوئن ۲۰۲۱ [۷ تیر ۱۴۰۰]
جناب آقای حسن روحانی، ریاست جمهوری اسلامی ایران
من این نامه را در مقام دبیرکل اتحادیهٔ جهانی اینداستریال به شما می‌نویسم که بیشتر از ۵۰میلیون کارگر را در بخش‌های معدن، انرژی، و تولید در بیشتر از ۱۴۰ کشور جهان، از جمله در ایران، نمایندگی می‌کند. از شما می‌خواهیم که بی‌درنگ برای پایان دادن به نقض حقوق بنیادین کارِ کارگران نفت و گاز در ایران اقدام کنید.
ما اخراج بیشتر از ۷۰۰ کارگر را که به‌خاطر پیوستن به «کمپین اعتصاب ۱۴۰۰» از کار بیکار شده‌اند، به‌شدیدترین وجه محکوم می‌کنیم. این اقدام، نقض فاحش بنیادی‌ترین استانداردهای بین‌المللی کار، شامل پیمان (مقاوله‌نامه) ۸۷ سازمان جهانی کار در مورد آزادی تشکل (سندیکایی) و حمایت از حق تشکل، و پیمان ۹۸ این سازمان در مورد حق تشکل و مذاکرهٔ دسته‌جمعی است. ما از شما می‌خواهیم که برای تضمین بازگشت به کارِ این کارگران بی‌درنگ اقدام کنید.
ما از فراخوان هزاران کارگر از بیشتر از ۶۰ شرکت پیمانکاری در هشت استان کشور در پروژه‌های نفت و گاز و در کارخانه‌های پتروشیمی که خواهان مزد بیشتر، پرداخت مزدهای عقب‌افتاده، و شرایط بهتر قرارداد هستند، کاملاً حمایت می‌کنیم.
ضروری است که دولت [ایران] به این خواست‌های عادلانهٔ کارگران بخش نفت و گاز در مورد مزدها، شامل مزد معیّن متناسب با ردهٔ شغلی معیّن، تأمین اجتماعی مناسب، و شرایط زندگی بهتر، رسیدگی کند. اگر کارفرمایان این خواست‌ها را برآورده کنند، کارگران آماده‌اند که به سر کارهایشان بازگردند.
همان‌طور که پیش از این به مناسبت‌های متعدد اعلام کرده‌ایم، از دید ما پذیرفتنی نیست که کارگران در استخدامِ شرکت‌های تأمین‌کنندهٔ نیروی کار برای پروژه‌های توسعه‌یی در میدان‌های نفت و گاز هستند. این نوع پیمانکاران نیروی انسانی با درست طبقه‌بندی نکردن شغل کارگران، اغلب سهم بیمهٔ کارگران را کمتر از حدّ لازم به سازمان تأمین اجتماعی می‌پردازند که روی مستمرّی بازنشستگی، بیمهٔ بیکاری، و بیمهٔ استعلاجی آنها تأثیر می‌گذارد.
بنابراین، اتحادیهٔ جهانی اینداستریال از دولت ایران می‌خواهد که بی‌درنگ از حقوق کارِ کارگران نفت و گاز حمایت و شرایط کار شایسته‌ای را برای کارگران به صورت استخدام مستقیم فراهم کند، که از جمله باید به مزد بیشتر، پوشش بهتر تأمین اجتماعی، و شرایط زندگی بهتر آنها بینجامد.
پاسخ و اقدام به‌موقع شما را انتظار داریم.
با احترام،
