بیش از یک هفته از اعتراضات به بی آبی خوزستان می گذرد و ٤٠ روز است که کارگران پروژه ای به جان آمده از بی قانونی های شرکت های پیمانکاری دست به اعتصاب زده اند.
اعتصاب کارگران پروژه ای نه تنها خوزستان بلکه سراسر ایران و خانواده های کارگری را تحت تاثیر قرار داده و در هر کوی و برزنی، آخرین اخبار اعتصاب، نقل قول همه خانواده ها و همشهری های اعتصابیون است. هر چند این اعتصاب بی مانند، همچون سال گذشته، شکوهمندانه به پیش می رود و خرابکاری های کارفرمایان و عده ای نادان نتوانسته از قدرت آن بکاهد.
در گوشه دیگری از این سرزمین، کارگران هفت تپه ای ١٦ روز است در دور جدید اعتصاب برای قطعیت خلع ید از اسدبیگی رانتخوار در تلاشند. در گوشه دیگری از این خطه دختر شجاع هفت تپه سپیده قلیان، در بند زنان بوشهر مورد هجوم قرار گرفته و مسوولان زندان چشم بر آن بسته تا دست به اعتصاب بزند. دیگر دختر شجاع کارگران، فرزانه زیلابی را به دلیل وکالت کارگران هفت تپه ای دادگاهی می کنند شاید دیگر کسی برای دادخواهی نباشد. اما جنبش اعتراضی را سر باز ایستادن نیست.
یکشنبه های اعتراض هم که از سوی بازنشستگان از تیرماه سال گذشته آغاز شده است همچنان ادامه دارد.
کارگران پروژه ای اعتصابی خوزستانی که در این برهه در کنار خانواده های خود هستند به صف معترضین پیوسته و بی مدیریتی ٤٠ ساله مسوولین را فریاد می زنند. شهرهای بسیاری در حمایت از این طوفان اعتراضی مردم تشنه از آب و عدالت به میدان آمده اند. خون فرزندان کارگران بی تردید بر زمین نخواهند ماند و عاملین این خشونت مشخص، و رو سیاه تاریخ خواهند شد.
آنچه در این میان ستودنی است حمایت سراسری از این خواست مردم خوزستان است.اگر مردم به قدرت خویش پی برده و کارکرد آن را بدانند می توانند مانند امروز مسوولین ریز و درشت را وادار به عذرخواهی کنند. می توان این جنبش را ارتقا داد و در هر شهر و روستا با توسل به این قدرت عظیم ، تشکل های مردمی ایجاد نمود و تغییرات عمیقی را باعث شد.
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران همگام با کارگران پروژه ای، در حمایت همه جانبه از خواست برادران هفت تپه ای خود برای طرد خصوصی سازی و همچنین محکوم کردن ضرب و شتم سپیده قلیان و دادگاهی کردن وکیل شجاع فرزانه زیلابی خواستار آزادی تمامی دستگیرشدگان آب و عدالت چه در خوزستان و چه در سراسر ایران است. آزادی فوری بازنشسته اسماعیل گرامی و فرهنگی مبارز اسماعیل عبدی را نیز خواستاریم.
آب، نان، کار و داشتن تشکل از حقوق انسانی هر فرد در روی کره زمین است و نمی توان آن را کتمان نمود. خواست مردم خوزستان آب است و عدالت. خواست کارگران پروژه ای نانی به شایستگی کاری که انجام می دهند. خواست بازنشستگان حقوقی در خور شان و منزلت پدران و مادران است.
با زندانی کردن و سرکوب شاید بتوان چند روزی اعتراضات را خاموش نمود اما این شعله حق خواهی دوباره سر خواهد کشید و ریشه بی عدالتی را خواهد سوزاند.
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران
٦ مرداد ١٤٠٠