Archive for نوامبر 2015

جابر بیابانگرد، خبرنگار پیام سندیکا از مشکلات رانندگان می گوید:

خطرات لاستیک های دست دوم و لنت های نامرغوب

یکی از رانندگان تریلی گفت که به دلیل گران بودن لاستیک های نو، استفاده از لاستیک های دست دوم در میان رانندگان کامیون بسیار رواج پیدا کرده است. وقتی به فروشگاه لوازم یدکی می روم ارزان ترین لنت را برای کامیونم سفارش می دهم چون پول لنت های با کیفیت را ندارم. امیدوارم که انجمن صنفی رانندگان ماشین های سنگین با ایجاد تعاونی و خرید لاستیک و لنت های مرغوب و استاندارد و توزیع آن بین راننده ها بصورت قسطی کمی از مشکلات رانندگان را حل کنند .

 

راننده دیگری می گوید: هر شب وقتی خسته در پارکینگ کنار جاده می ایستم و برای خوردن غذا و استراحت آماده می شوم ، به اخبار هم گوش می کنم. صحبت از پولهای بلوکه شد ایران و آمدن آن به خزانه دولت است. آیا از پولهای بلوکه شده ایران، سهمی هم به رانندگان بیابانی خواهد رسید؟ آیا به ما وام خواهند داد تا تریلی هایمان را نو کنیم؟ آیا برای نوسازی اسفالت های جاده ها این پولها هزینه خواهد شد؟ آیا با این پولها کارخانه های لاستیک سازی ایران شروع به تولید لاستیک های با کیفیت خواهند کرد؟ آیا این پولها در کارخانه های لنت ترمز سازی سرمایه گذاری خواهد شد تا لنت ارزان و با کیفیت به دست ما برسد ؟ تا در بیابان دچار حادثه نشویم؟

12/8/94

 

فعالیت‌های سندیکایی را چگونه شروع کنیم؟ فعال سندیکایی کیست؟

بعضی‌ها تصور می‌کنند که باید قبل از هر چیز برای  کارگران توضیح دهیم که در چه شرایط سختی زندگی می‌کنند تا بتوانند علیه این وضع مبارزه کنند. چنین تصوری بی‌پایه است. زیرا هر کس که کار می‌کند و با کار و زحمت خودش نان بخور و نمیر خود و خانواده‌اش را بدست می‌آورد بهتر از هر سخنران و مبلغی می‌داند که دشواری زندگی چیست وسنگینی آن بر دوش کیست. اما آنچه کارگران باید بدانند این است که چگونه می‌توان با مبارزه دسته‌جمعی دشواری‌ها را از پیش پا برداشت ونقش سازماندهی  و تشکل در این میان چیست. کارگران به‌درستی اطلاع ندارند که بسیاری از زحمتکشان جهان که در شرایط بسیار وحشتناکی زندگی می‌کردند از طریق تشکل وسازماندهی توانستند دست استثمارگران و ستمگران را از سرشان کوتاه کنند. …بیشتر

کوشندگان کارگری و زندگی در روزهای رکود

روزهایی که کشور عزیزمان ایران می گذراند ، روزهای زیاد خوبی برای کشور و کوشندگان کارگری نیست.کوشندگان کارگری و اجتماعی و سیاسی بیش از دیگر شهروندان ایرانی روزگار سختی را می گذرانند و باید تحمل سختی ها را داشته باشند چون آرمانشان در خطر است.کوشندگان کارگری که با اخلاق ترین و با شخصیت ترین کارگران و در کار خود ماهرترین نیز هستند در روزهای رکود اولین نفراتی هستند که اخراج می شوند. در روزهای رکود این کوشندگان کارگری هستند که برای اینکه به قول کارفرما دردسر برای کارخانه ایجاد نکنند ، باید اخراج شوند. نپرداختن چند ماهه دستمزد کارگران ، رد نکردن لیست بیمه کارگران و حذف سرویس و رستوران و شیر و کفش و لباس کار از هزینه های کارخانه از جمله مواردی است که کوشندگان کارگری به حذف این موارد اعتراض خواهند کرد و در رد شدن یا نشدن لیست بیمه کارگران نظارت خواهند داشت. …بیشتر