از سال 1384 که اتحادیه و به دنبال آن تعاونی رانندگان تاکسی توسط رانت خوران و مافیایی تاکسیرانی از بین رفت ، تاکنون هیچ مرجعی به دارایی های اتحادیه و تعاونی رانندگان با آن عظمت که با حق عضویت آنان شکل گرفته بود ، رسیدگی نکرده است. آیا رانندگان تاکسی که صاحبان و سهام داران اصلی این دو نهاد بودند نباید بدانند که این اموال که فقط بخش کوچکش 15 درصد سهام کارخانه لاستیک سازی دنا است به چه مصرفی رسیده است؟
متاسفانه مدیران این شرکت های خصوصی در روند انتخابات با شگردهای فریبکارانه باندهای خود را به هیات مدیره تاکسیرانی برده که تاکنون هیچ اقدامی برای بهبود و رفاه حال رانندگان نکرده اند.
چرا باید برای تعویض خودروهای فرسوده از راننده تاکسی بیش از 5 برابر قیمت اصلی خودرو گرفته شود؟
چرا اقساط این خودروها باید آن قدر کمر شکن باشد که راننده تاکسی دیگر روی خانه و زن و فرزند نبیند و به ماشین خواب تغییر نام بدهد؟
چرا عدم پرداخت بیمه رانندگان پیگیری نمی شود و چرا این شرکت ها با تامین اجتماعی تسویه نمی کنند؟
دوستان راننده
تعاونی رانندگان تاکسی و اتحادیه را نابود کردند تا این اجحافات رنگ قانونی به خود بگیرد
ما خواهان بازگشایی اتحادیه قدیمی و رسیدگی به اموال اتحادیه و تعاونی که از اندوخته های ما و پدرانمان شکل گرفته، هستیم
ما خواهان فعال شدن تعاونی به دست نمایندگان واقعی رانندگان بوده تا باز هم مانند گذشته لاستیک خوب و با کیفیت و ارزان ، روغن مرغوب وبا قیمت مناسب
و جایگاهای تعمیر تاکسی با نظارت فنی رانندگان با سابقه را داشته باشیم.