غم زمانه خورم یا فراغ یار کشم به طاقتی که ندارم کدام بار کشم!

دکتر فریبرز رییس دانا درگذشت. خبر کوتاه، اما عمق فاجعه بسیار زیاد است.

طبقه ی کارگر و محرومان ایران یکی از یاران با ارزش، دلسوز و فعال خود را از دست داد. روشنفکران و اهالی ادب و فرهنگ ایران نیز یکی از تأثیرگذاران فعال خود را دیگر در کنار خود ندارند.

فریبرز رییس دانا متولد ۱۳۲۷ در محله خانی آباد تهران یکی از جنوبی ترین محله های کارگری آن زمان بود. از استادان اقتصاد دانشگاه تهران که تحصیلاتش را در سطح دکترای رشته « اقتصاد و علوم سیاسی » در دانشگاه اقتصاد لندن گذرانده ولی هیچگاه خاستگاه خود و آرمان های کارگری را که در این محله آموخته بود، از یاد نبرد. اقتصاددانی طرفدار مردم زحمتکش که علاوه بر فعالیت تخصصی در زمینه پژوهش و تدریس در رشته ی اقتصاد، به فعالیت های سیاسی، اجتماعی و مطبوعاتی نیز می پرداخت و به همین دلیل بارها گرفتار زندان شد. مهمترین دغدغه ایشان حوزه ی دموکراسی، سوسیالیسم و عدالت اجتماعی ( برابری ) بود .

او دیگر نیست اما چه باک آنقدر یادگار از خود بر جای گذاشته است که او را نامیرا نموده است و آیندگان نیز از او درس شهامت، راستگویی و صراحت لهجه و پایداری بر روی آرمان های کارگری را خواهند آموخت.

درگذشت این رفیق و مدافع منافع کارگران و همسنگر روشنفکران و ادب دوستان زنده یاد فریبرز رییس دانا را به کارگران و محرومان و به ویژه رفقای ما در کانون نویسندگان ایران تسلیت باد.

تو بهار را نوید دادی و باور داشتی که خواهد آمد. فقدانی وجود ندارد. دکتر فریبرز رئیس‌دانا در زمان جاری ‌ست… شجاعت و شهامت و فروتنی را از او خواهیم آموخت.

سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران

٢٦ اسفند ١٣٩٨