یکشنبه های اعتراض!

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، طبق روال همه هفته بانشستگان تامین اجتماعی در شهرهای اصفهان، شوشتر، شوش، کرمانشاه، کرمان و تهران تجمع داشتند. بازنشستگان که از بی عرضگی هیات مدیره های کانون های خود خشمگین هستند و این کانون ها در راستای آنچه حاکمیت دیکته می کند عمل می کنند و در حقیقت ترمزی در راه رسیدن به حقوق بازنشستگان گردیده اند. بازنشستگان در تجمعات خود شعارهای:«گرانی تورم بلای جان مردم – نه مجلس نه دولت نیستند به فکر مردم – اجرای همسان سازی حق مسلم ماست – یخچال بازنشسته خالی تر از گذشته – دستهای آلوده از بانک رفاه کوتاه» را سر دادند.

در تهران امروز یکشنبه ۲۱ اسفند مطابق همه یکشنبه های اعتراضی بازنشستگان متحد مستقل از ساعت ۱۰ صبح در مقابل کانون بازنشستگان تهران با در دست داشتن پلاکاردهایی که خواسته های شان روی آنها قید شده بود، ایستاده بودیم و رهگذرانی که برای رفع مشکلات خود به کانون مراجعه میکردند، با تعجب به نوشته های روی پلاکاردها خیره شده و آن را می‌خواندند. بعضی با تعجب سوال میکردند، این یعنی چی؟ که در جواب می‌شنید خیلی واضح هستش. یعنی ما ریالی حقوق میگیریم، اما دلاری خرج میکنیم.نمونه اش گوشت کیلویی پانصد هزار تومان که در اروپا و آمریکا از اینجا ارزان تر است. ما مطالبه گر هستیم و معترض، معترض به پولی شدن دارو در بیمارستان های ملکی، معترض به نبودن حقوق طبق تورم ، معترض به عیدی حقیرانه…یکی از بازنشستگان گفت:« با حق همسر و حق اولاد عیدی کامل دو نیم میلیون گرفتم و پانصد هزار تومان هم روی آن گذاشتم دادم به دخترم. که گفت بابا با این سه تومان من چی بگیرم؟ گفتم بابا اینه دیگه، چکار کنم» بازنشسته دیگر که صدایی رسا داشت، با لهجه آذری به حالت خشم داد میزد و به نوشته ها نگاه میکرد، که:« آقا این فایده داره؟» که دوستان بازنشسته گفتند:« اگه فایده نداشت که اینجا نمی ایستادم. شما هم هر یکشنبه بیایید اینجا، فایده اش را حتمن می‌بینید» که یک پلاکارد در دستش گرفت و در کنار معترضان ایستاد. آقای مجیدی به عنوان عضوی از هیئت مدیره با آن حالت ظاهری اش که نشان میداد خودش را میخورد، دائم میامد بیرون کنار معترضان و هی می‌رفت داخل و چیزی هم نمی‌توانست بگوید.

یکی از بازنشستگان می‌گفت:« رفتم کلینیک ابوریحان دکتر معالجم از من پنج میلیون خواسته برای سیستوسکوپی که چون آنجا نداره، بروم و در مطبش انجام دهد!» در جواب یکی از معترضان به ایشان گفت:« همین حرف ها را بیا برو در خیابان دانشگاه خبرگزاری کار، ایلنا بگو تا بفهمند یک بازنشسته با چه مشکلاتی درگیر هستش و چرا نباید صفر تا صد درمان رایگان باشد؟» که یکی دیگه از معترضان گفت:« بیا همین دردت رو برو به این آقای مجیدی بگو…عضو هیات مدیره کانون هستش…باید بفهمه مشکل شما چیه؟…» که مجیدی هم حرفی برای گفتن نداشت.

بازنشستگان گرامی اگر در خانه بنشینیم خواهیم باحت و هر روز زندگیمان بدتر از امروز خواهد بود.