چندی است در خبرها از پایان غم انگیز زندگی نوجوانان، جوانان، و حتا افراد سیاسی و روشنفکران می شنویم. نوجوان و جوانانی که به دلیل نداشتن امکانات مالی متاسفانه خود را حلق آویز می کنند و یا اینکه دخترانی که طعمه هوس بازی و قوانین عقب افتاده قبیله ای می شوند. از طرفی هم اعدام جوانانی که در این حکومت بزرگ‌شده و ناهنجاری های جامعه دامن شان را گرفته است و یا دادخواهانی که مافیا برای انتقام از آنان و زهر چشم گرفتن از دیگران حکم اعدام صادر کند.
اما اینکه افرادی سیاسی چون مرحوم سنجری برای یک خواست سیاسی دست خودکشی می زنند، موردی است که باید موشکافانه به آن نگریست.
نئولیبرالیسم در بخش فرهنگی و اخلاق جامعه فرد را تنها، منزوی، و بدون آینده می خواهد. به او القا می شود که باید به تنهایی مبارزه کند و اگر شکست خورد کسی نیست که به او کمک کند. این تفکر هرگونه جمع، سازمان و حزبی را متلاشی می خواهد تا آرمانگرایی و خردجمعی و عمل جمعی شکل نگیرد. سالهاست این تفکر هرگونه سازمان گرایی را متلاشی کرده و از آن هراسناک است. …بیشتر
