
اعتصاب کارگران زن نساجی شهر نیویورک در سال ١٨٥٧ که در اعتراض به شرایط کاری سخت و غیرانسانی با دستمزد کم آغاز شد در حقیقت نبرد مرگ و زندگی بود. نبرد برای روزهای نوین و حقوق انسانی. این نبرد در عرصه های صنفی، سیاسی، فرهنگی مبارزین بسیاری را در خود جای داده است. از کلارا زتکین که برای برابری حقوق زنان و مردان در آمریکا مبارزه می کرد تا صدیقه دولت آبادی که روزنامه «زبان زنان» را در سال ١٢٩٨ در اصفهان منتشر نمود و این کار بر متعصبان گران افتاد و خانه اش را سنگسار کردند، تا به امروز این نبرد سخت ادامه دارد. زنان ما در همه گره گاههای تاریخ کشورمان در صف نخست همدوش مردان برای حقوقی برابر، زندگی انسانی و کرامتی در خور شخصیت زنان مبارزه کرده اند. فراموش نمی کنیم مهری گیلک پور نماینده اتحادیه کارگران چیت ری را که اولین مهد کودک را در سال ١٣٢٩ برای زنان باردار و بچه دار کارخانه بنیان نهاد و برای این حرکت کارگری سالها در زندان محمدرضا شاه ماند اما این دستاورد برای همیشه در جامعه ایران ماندگار شد. …بیشتر