به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، آمار حوادث کار در ذوب آهن غیرقابل دسترسی و توسط مدیریت پنهان کاری شده و هرگز آسیب شناسی در مورد اینکه چه باید کرد تا این حوادث رخ ندهد برگزار نمی شود. در هفته گذشته کمیته عیادت از مهرداد براتی و حمید هادیدوست از مدیریت راه آهن و ترابری، جعفر نوروز پور و پرویز محمدی از کارگاه ریخته گری عیادت کرده در جریان درمان آنان قرار گرفتند.

از سوی دیگر کارگران در نامه ای از مدیریت ذوب آهن خواسته اند به منظور تجلیل از افراد آسیب دیده ناشی از کار همایشی را برنامه ریزی و برگزار کند.

از ابتدای سال ١٤٠٢ اطلاعاتی به دست سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران می رسید حاکی از آن بود که کارفرمایان برای سال ١٤٠٢ هیچگونه افزایش دستمزدی را در نظر ندارند. با پایان تعطیلات نوروزی این موضوع از صورت شایعه به واقعیت تبدیل و علنی شد. کارفرمایان می گفتند:« شما پروژه ی هستید، قراردادی دارید که بر مبنای آن باید کار کنید و افزایشی به شما تعلق نمی گیرد. افزایش دستمزد برای کارگران عادی است»

سندیکالیست های مستقر در پروژه ها به سرعت تصمیم گیری کردند که کمپین از اول اردیبهشت اجرایی شود. این تصمیم نه تنها کارگران پروژه ای سراسر کشور بلکه به کارفرمایان نیز با ارایه لیستی از دستمزدها و مهلتی برای اعمال افزایش دستمزد ٧٩ درصدی و رعایت ٢٠ روز کار ١٠ روز مرخصی و بهبود وضعیت رفاهی و لیست بیمه بر حسب عناوین شغلی و دریافتی کارگر، به کارفرمایان اعلام گردید. تهدیدها، توهین ها از سوی کارفرمایان به کوشندگان کارگری سندیکایی به جای پذیرش درخواست کارگران پروژه ای و یا گفتگو با آنان، به فراوانی آغاز شد. کارگران سندیکالیست که تجربه ٢ بار اعتصاب سراسری در سالهای ٩٩ و ١٤٠٠ را داشتند با ایجاد « هیات مرکزی کمپین ٢٠/١٠ » اطلاع رسانی در مورد این اعتصاب را در اینستاگرام، واتساپ، تلگرام آغاز کردند و با هماهنگی سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران از اول اردیبهشت اعتصاب آغاز شد. با آغاز اعتصاب فدراسیون جهانی اینداستریال پشتیبانی خود را از این اعتصاب اعلام کرده و انرژی مضاعفی به کمپین داد. کارفرمایان شرکت های مادر و پیمانکاران با دادن اسامی کوشندگان کارگری به حراست، برخورد با اعتصاب را شروع کردند. طی ١٠ روز بیش از ١٠٠ پیمانکاری مستقر در واحدهای پتروشیمی، پالایشگاهی، مجتمع مس سرچشمه به تعداد ٦٥ هزار کارگر به اعتصاب پیوستند. در کمتر از دو هفته چند پیمانکار که قبلن خود کارگر بوده و امروز تبدیل به پیمانکار شده بودند شرایط کمپین را پذیرفته و اولین شکاف در میان پیمانکاران را ایجاد کردند. بخش دیگری از پیمانکاران از سندیکا خواستند که از اعلام توافق آنها با کارگران پروژه ای خودداری کند چون مورد هجوم دیگر پیمانکاران قرار خواهند گرفت. …بیشتر

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، با آنکه بارها در مورد شرایط کار در عراق به دوستان پروژه ای هشدار داده بودیم اما باز هم هستند کارگرانی که به عراق می روند و با سری افکنده به خانه باز می گردند.این بار فولاد بصره و پیمانکاری به نام غدیر خسروی. غدیر خسروی جهت نصب تجهیزات فولادسازی نیرو استخدام می کند آنهم چه استخدامی؟؟؟ عکس قرارداد را در انتها می گذاریم.

١-این قرارداد هیچ ضمانت اجرایی در ایران ندارد و قابل پیگیری نیست.

٢- به هر بهانه ای می توانند ٣٠ روز حقوق شما را بالا بکشند …بیشتر

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، نماینده کارگران پروژه ای شهر رامهرمز آقای ابراهیم شیخی طی نامه ای خطاب به نماینده شهر در مجلس از ایشان خواسته است در رابطه با طرح این برنامه در صحن مجلس نه تنها به آن اعتراض کند بلکه به این طرح رای منفی دهد. نامه ابراهیم شیخی بدین شرح است:

نماینده محترم مردم شریف رامهرمز و رامشیر در مجلس شورای اسلامی

جناب سرهنگ پاسدار حاج ابراهیم متینیان

با سلام و احترام

همانگونه که مستحضرید لایحه برنامه هفتم توسعه(١٤٠٢-١٤٠٦) دولت تقدیم مجلس شد. خواهشمندم فصل پنجم صفحات ٢٩ تا ٤٤ را با دقت مورد مطالعه قرار دهید چون این لایحه نقض صریح اصول ٣ و ٤٣ قانون اساسی نظام مقدس جمهوری اسلامی همچنین ماده ٤١ قانون کار و خلاف اصل ٤٩ قانون اساسی و باز خلاف اصل ٤٣ قانون اساسی است از طرفی نابود کننده قشر کارگر، بازنشستگی و اشتغال مولد است.

لذا تقاضامندیم در صورت صلاحدید در مجلس با عنوان نماینده دوشهر کارگری و آسیب پذیر رای مخالف بدهید و مخالفت خود را اعلام فرمایید.

با سپاس

ابراهیم شیخی کارگر بازنشسته و فعال کارگری

٣٠ خرداد ١٤٠٢

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، با آنکه بارها در مورد وضعیت و شرایط کاری در عراق نوشته ایم و پیمانکاران آنجا را تحریم کارگری کرده ایم باز هم کارگرانی هستند که برای کار و وعده های خوش بینانه به آنجا می روند.

کارخانه شکر و روغن التحاد عراقی شهر حله یکی از مراکزی است که کارگران را با همکاری دلالان ایرانی برای کار به آنجا می فرستند. فشار کاری بالا، کسر کار زدن های مرتب، بودن دوربین در همه نقاط کار.

به گفته یکی از کارگران پروژه ای :«اگر یک دقیقه بیکار باشی سه ساعت کسر کار در انتظارت است. چیزی به عنوان داربست نبود میگفتن روی لوله ها کار کن روی استراکچر، یا بعضی وقت ها لیفتراک میاوردن اگرم خیلی ارتفاع بود بسکت میاوردن. مثلن میگفتن برو لوله رو ببر، اگر دیدی آب یا اسید ازش بیرون میاد و میگفتیم: احتمال برق گرفتگی هست، سرپرست میگفت ایرانی کار کن نیست، کسر کار. اصلن ارزش براى ایرانیها قائل نبودند. درسته که دستمزد روزانه ٩٠ دلار بود ولی واقعا فشار کاریش بالا بود اگر میرفتی آب هم می خوردی کسر کار برات میزدند. روز آخر هم که اومدیم از هر نفری ١٠ تا ١٥ میلیون خوردن و دیگر هیچ کاری از دستمان بر نمی آمد بکنیم. کارگر ایرانی بخاطر حقوق ٩٠ دلاری گول خوردن که روز آخر کلی از حقوق بچه ها برداشتن. اصلن اونجا سلامت ما براشون مهم نبود. کارگران عراقی را جای خطرناک نمی فرستادن. به زور ما را برای اضافه کاری نگه می داشتن . وضعیت کربلا از همه جا بدتر بود. آب گرم اصلن یخ نمی دادن. صف غذا زیر آفتاب که گاهی ٣٠٠ نفر توی صف بودن که یک ساعت زیر آفتاب می موندی تا غذا تحویل بگیری. شروع کار از ٦ صبح تا ٤ بعدازظهر. ٤٥ دقیقه هم وقت نهار داشتیم. ایرانی ها همه روزمزد بودند. کمکی وجود نداشت و خودت باید همه کارا رو انجام بدی. مثلن یک فیتر با یک جوشکار، ساپورت هم خودمون میزدیم، وسیله ها را هم خودمون جابجا میکردیم. برخودشون با ما توهین آمیز بود ولی با مصری ها با احترام برخورد می کردن. در صورتی که ایرانی ها کارشون دقیق و تمیز تر بود.

اصلن چیزی به عنوان ایمنی وجود نداشت. اگرم بالا نمیرفتیم کسر کار میزدن ما هم که بدبخت از ایران بلند شده رفته بودیم اونجا برامون سخت بود کسر کار. فشار کاریش فراریمون داد»

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، شرکت گاما در بندر جاسک ترمینال نفتی هنوز حقوق فروردین کارگرانش را پرداخت نکرده و هر کسی هم که اعتراض می کند اخراجش می کنند. حتا کارگران اخراجی هم تاکنون دستمزدهایشان را دریافت نکرده اند. در کمپین ٢٠/١٠ امسال هم هر کسی که برای کمپین فعالیت می کرد اخراج می شد تا جلوی مطالبه گری کارگران گرفته شود. در این شرکت کارگران سویل جلودار اعتصاب بودند. این شرکت حق خور هنوز هم ۲۴ روز کار ۶ روز مرخصی است. بدترین غذا و امکانات را می توان در این شرکت مشاهده کرد. کارگران سویل از جوشکار و بنا بیشتر ١٢ الی ١٣ میلیون تومان بیشتر نمی گیرند. شوربختانه بیشتر کارگران سیویل نه سواد دارند و نه آگاهی حقوقی، به همین خاطر به سندیکای کارگران فلزکارمکانیک نپیوسته و پيشنهادهاي ضروري را اجرا نمی کنند و در برابر ستم های دلالان کار شکست می خورند و منزوی می شوند. متاسفانه به دلیل اینکه بیشتر کارگران این شرکت را بومی ها تشکیل می دهند به هر ذلتی تن می دهند که بزرگترین آسیب ها را به طبقه کارگر میزنند. بومی ها همه جور به دلالان کار باج می دهند تا نزدیک خانواده هایشان باشند به ویژه در جاسک. سرپرست این کارگاه عوضی مهندس آراسته است. …بیشتر

بنا به گزارش دریافتی از گزارشگر پیام سندیکا در مجتمع مس سرچشمه در تاریخ 9 تیرماه 1402، بازنشستگان مظلومِ مجتمع مس سرچشمه، برای تمام حرف های شنیده نشده و چپاولِ صندوق بازنشستگان،و اعتراض به واگذاری این صندوق به یک صندوق خصوصی، از صبح درب کارخانه را بستند.

رئیس دولت در شهر رفسنجان استان کرمان در حالی به نماز ایستاده بود که حتا حرفهای نماینده ی بازنشستگان مس را هم نشنید!

به بهانه ی حضور ایشان در روز جمعه، از صبح بازنشستگان در جلوی دربهای اصلی کارخانه تجمع کردند. …بیشتر

امپراتوری دروغ برای آنکه به حاکمیت خود تحکیم بخشد روی به خشونت آورده است. احکام صادره علیه 3 عضو سندیکای کارگران شرکت واحد، 8 فعال صنفی استان فارس، بازخرید کردن اجباری معلمان با 25 سال سابقه، بازداشت 9 ماهه خبرنگارانی که مرگ مهسا امینی را پوشش دادند، پرونده سازی و نگهداری غیرقانونی اسماعیل عبدی کنشگر معروف آموزگاران در زندان، دستگیری مردم در نماز جمعه زاهدان، دستگیری و به زندان افکندن کارگران پروژه ای عسلویه در کمپین 20/10، پرونده سازی و فشار امنیتی به تلاشگران بازنشسته ی یکشنبه های اعتراض، فشار و ممنوع الکار کردن وکلای آزادیخواه، فشار بر روی سندیکالیست های کارگری در کارخانه ها هیچکدام نتوانسته جنبش اعتراضی را مهار کند که هیچ، بلکه اعتراضات به عمیق ترین لایه های محروم جامعه نیز کشیده شده است.

مجریان نئولیبرالیسم هار هیچ اعتراضی را بر خود نمی تابند و از دست اندازی و چپاول اندوخته های مردم در صندوق های بازنشستگی تامین اجتماعی، فولاد، مس سرچشمه، فرهنگیان ابایی ندارند. این چپاول آن چنان زیر زبانشان مزه کرده است که حتا در شستا برای شنا و غواصی کردن و هر پدرسوخته بازی از جیب کارگران و بازنشستگان هزینه می کنند. موقوفه خوران اموال وقف شده کیلومتر در کیلومتر را به دخترانشان با ماهی یک میلیون تومان اجاره می دهند. قبر پدر نماینده مجلس امامزاده می گردد تا جهل، کمک به تاراج مملکت کند. …بیشتر