با سلام و احترام
اینجانبان بازنشستگان و مستمریبگیران سازمان تأمین اجتماعی، با استناد به قانون تأمین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴ و اصلاحات بعدی آن، نکات زیر را به اطلاع مسئولان و افکار عمومی میرسانیم:
۱- میزان پرداخت حق بیمه در طول خدمت
طبق ماده (۲۸) قانون تأمین اجتماعی، هر بیمهشده موظف به پرداخت ۷ درصد از حقوق و مزایای مشمول بیمه است. کارفرما مکلف به پرداخت ۲۰ درصد و دولت مکلف به پرداخت ۳ درصد سهم میباشد.
بنابراین یک بیمهپرداز حداقلبگیر طی ۳۰ سال خدمت مستمر، مجموعاً حدود یکسوم دستمزد خود را به همراه سهم کارفرما و دولت به صندوق تأمین اجتماعی واریز کرده است. این مبالغ در طول سالیان، سرمایه اصلی صندوق و پشتوانه پرداخت تعهدات آن محسوب میگردد.
۲- تعهدات قانونی سازمان تأمین اجتماعی
برابر ماده (۳) قانون، سازمان مکلف به اجرای تعهدات ذیل است:
بازنشستگی (مواد ۷۵ تا ۷۹): پرداخت مستمری متناسب با سابقه و میانگین مزد.
ازکارافتادگی کلی (مواد ۷۰ تا ۷۴): برقراری مستمری در صورت عدم توانایی کار.
خدمات درمانی (مواد ۹۰ تا ۹۵): ارائه خدمات درمانی، دارویی و بیمارستانی رایگان برای بیمهشده و افراد تحت تکفل.
مستمری بازماندگان (مواد ۸۰ تا ۸۴): حمایت مالی از خانواده پس از فوت بیمهشده یا مستمریبگیر.
حوادث و بیماریها (مواد ۵۴ تا ۶۰): حمایت کامل در دوران بیماری یا حادثه.
۳- افزایش مستمریها و حفظ قدرت خرید
طبق ماده (۹۶) قانون، سازمان تأمین اجتماعی موظف است مستمریها را هر سال متناسب با افزایش هزینههای زندگی و نرخ تورم افزایش دهد. اجرای دقیق این ماده، حق قانونی بازنشستگان بوده و هرگونه کوتاهی در آن، موجب تضییع حقوق بیمهشدگان است.
۴- درخواستها و انتظارات بحق بازنشستگان
با توجه به مبالغ پرداختشده طی ۳۰ سال خدمت و منابع انباشته در صندوق، ما بازنشستگان و مستمریبگیران خواستار موارد زیر هستیم:
اجرای کامل ماده ۹۶ قانون و افزایش مستمریها متناسب با نرخ واقعی تورم.
دسترسی به درمان رایگان و با کیفیت در تمام مراکز ملکی و طرف قرارداد سازمان، بدون پرداخت فرانشیز.
مدیریت شفاف و غیرسیاسی منابع صندوق و جلوگیری از مصرف آن در هزینههای عمومی دولت.
احترام به حقوق مکتسبه بازنشستگان به عنوان سرمایهگذاران اصلی صندوق، نه افراد وابسته به بودجه دولتی.
۵- نقد به عملکرد کانونهای بازنشستگی
متأسفانه مشاهده میشود بسیاری از کانونهای بازنشستگی به جای پیگیری جدی اجرای مواد ۵۴ و ۹۰ به بعد قانون تأمین اجتماعی (که صراحتاً حق درمان رایگان و کامل را برای بیمهشدگان تضمین کرده است)، بیشتر در مسیر بنگاهداری، قراردادهای بیمه مکمل و فعالیتهای اقتصادی جانبی گام برمیدارند.
این رویکرد نه تنها موجب غفلت از اجرای دقیق قانون شده، بلکه عملاً هزینههای درمانی را بر دوش بازنشستگان گذاشته و در کنار آن، برخی مزایا و منافع ناشی از این بنگاهداری نصیب افراد و گروههای خاص میشود.
از کانونها انتظار میرود به وظیفه ذاتی خود یعنی دفاع بیقید و شرط از حقوق قانونی بازنشستگان بازگردند و اولویت نخست را به اجرای صریح قانون و احقاق حق درمان رایگان قرار دهند، نه توسعه بیمههای مکمل و فعالیتهای سوداگرانه.
نتیجهگیری
بازنشستگان و مستمریبگیران تأمین اجتماعی طی ۳۰ سال با پرداخت منظم حق بیمه، سرمایه اصلی صندوق را تأمین کردهاند. بنابراین اجرای دقیق مواد قانونی ذکرشده، تعهد قطعی و غیرقابل انکار سازمان تأمین اجتماعی است.
هرگونه بیتوجهی به این تعهدات، چه از سوی سازمان و چه از سوی کانونهای بازنشستگی، نقض آشکار قانون و تضییع حقوق میلیونها خانواده بیمهشده میباشد.
با احترام
علی اصغر احمری
بازنشسته شرکت هپکو اراک
یخچال بازنشسته خالی تر از همیشه
زندگی انسانی حق مسلم ماست