درجایی که عوامل شاه و ساواک کالاهای ارسالی را بالا می کشیدند و پنهان می فروختند، تختی خود به میان زلزله زده ها رفت و خوراک و پوشاک پخش کرد.

این رفتار مردم دارانه به قدرت زمانه خوش نمی آمد و برخورنده بود. برای تختی شاه و گدا یکی بود و برایش فرقی نداشتند. مردم این رفتار انسانی را پذیرا بوده و برایش بیش از شاه و شاهزاده احترام قایل بودند.

پهلوی وقتی دانست که او به اسطوره ای تبدیل شده است، برای شکستن این اسطوره به او تهمت زد که با همسرش مرافعه کرده و دست به خودکشی زده است. غافل از آنکه آنانی که او را شکنجه کرده بودند و با لباس خونی به منزل رفتند ، لباس هایشان را خدمتکارانی که دل در گرو تختی داشتند ، می شستند و هم آنان خبر آوردند که تختی زیر شکنجه تیمساران شاه کشته شده است.

تختی و حسین فکری ، پرویز قلیج خانی ها …. رفتند.

امروز چقدر دلمان برای رفتار تختی تنگ شده است.

آنان که دو بنده تختی را تنشان کردند در شورای شهر برای بدهکاران شهرداری شاخ و شانه می کشند. آن دیگری به فساد متهم شده است و در این میان دو بنده پوشان دغدغه مردم نداشته و از مرام تختی سایه ای را هم با خود به دنبال ندارند.

دوبنده پوشان وارد شده در شورای شهر چکاری برای مردم انجام داده اند؟ دیگر ورزشکارانی که در شورای شهر رحل اقامت افکنده اند ، چه کرده اند؟

به نظر خوانندگان اگر تختی در شورای شهر بود ، گور خوابی هم در شهر پیدا می شد؟ کارتن خوابی در سرما می ماند؟ کودک کاری در سر خیابانها گل می فروخت؟

اطمینان دارم که تختی شاید حریف مشکلات نمی شد ، اما زبان گویای مردمش می شد. او مدل تبلیغاتی برای فروش خانه به هموطنانش در دبی و استانبول نمی شد.

بی تردید تختی در هیچ فیلمی هم بازی نمی کرد و به وظایف نماینده گی اش در شورای شهر اهتمام می ورزید.

شک ندارم که وظایف نماینده گی مردم را با مربیگری و سرپرستی و ریاست فدراسیون هم عوض نمی کرد.

بی شک تختی برای همشهریانش قابل دسترسی تر از این نمایندگان شورای شهر می شد.

امیدوارم کسی بیاید و اسطوره تختی را باز هم زمینی کند و مردم لمس کنند که تختی از چه جنسی بود.

تختی انسان بود . مانند همه ما مشکلات داشت. خرج خانه داشت، مریض می شد، خانواده اش را دوست می داشت و همانند ما می خورد و می خوابید. او زمینی بود. تنها تمایز او با دیگران نگران مشکلات مردم سرزمینش بود. او آنها را بی دریغ و بی واسطه دوست داشت و مشکلات آنان را مشکلات خود می دانست. و از هیچ کوششی فرو گذار نبود. برای جوانی کار جور می کرد، دست زن شوی مرده ای را می گرفت، کودک یتیمی را پشتیبانی مالی می کرد، دختر جوانی را به خانه بخت می فرستاد.

راستی با کدام پول او این همه کار را انجام می داد؟ مگر تختی چقدر حقوق می گرفت؟ او درآمد آنچنانی نداشت اما به دلیل خوش خلقی و انسان دوستیش اعتباری به اندازه تمام شورای شهر تهران و میلیادر هایش داشت.

مردم پهلوان خود را با صداقت هرچه تمامتر هنوز هم عاشقانه می ستایند.

مازیار گیلانی نژاد 17 دیماه 1395