جناب آقای دکتر حسن روحانی!

این سومین نامه ای است که برای شما می نویسیم و به دلیل شرایط کرونایی، آن را در فضای مجازی منتشر می کنیم.

متاسفانه دو نامه قبلی، هیچکدام از مواردش اجرایی نشد و امروز شرایط اینگونه شده است که نزدیک به ٩ هزار هموطن ما روزانه مبتلا به کرونا شده و بیش از ٤٠٠ تن از عزیزانمان هم، روزانه فوت می کنند. بی تردید این آمار تا ١٠ هزار مبتلا و ٥٠٠ کشته در روز تا آخر آبان افزایش خواهد یافت.

در نامه دوم به شما در ٢٠ فروردین چنین نگاشتیم:« آقای دکتر روحانی، نشستن در خانه و اجرای قرنطینه، به لوازم و امکانات و تدابیری احتیاج دارد که وظیفه دولت است تا آن را مهیا و تامین کند. بیمه بیکاری دوران کرونا اعلام شده توسط وزارت کار هنوز اجرایی نشده است. دستفروشان و بسیاری از بیکاران و کسانی که دارای مشاغل حاشیه ای هستند را پوشش نمی دهد. نمی توان خانه نشینی را تبلیغ کرد اما فقرا را در نظر نداشت و مردم را با مشکلاتشان تنها گذاشت. خانوارهای زیادی هستند که شغل و درآمد ماهیانه ی ثابتی ندارند. آقای دکتر روحانی، برای نابودی قطعی این بیماری باید قاطعانه و به صورت علمی و عملی وارد این موضوع شد»

قبل از شیوع بیماری کرونا، ماسک ٤٥٠ تومانی امروز در داروخانه ها با قیمت ١٣٠٠ تومان عرضه می شود یعنی ٣ برابر، مواد ضدعفونی ٣ لیتری ٣٠ هزار تومانی اکنون ١٣٠ هزار تومان به فروش می رسد. از بازار سیاه هیچ نمی گوییم که انسولین و اکسیژن در آن به وفور یافت می شود اما در بیمارستان ها و داروخانه ها یافت نمی شود. طبقه کارگر و فقرا و اقشار آسیب پذیر و کم درآمد، نمی توانند این اقلام را در سبد خرید خود قرار بدهند، چرا که به همت شما و دولت های پیشین هر روز فقیرتر شده ایم و قدرت خریدمان کاهش یافته است. اگر در ابتدای سال ٩٧ طبق مصوبه ی وزارت کار ٢٣٢ دلار دستمزدمان بود در سال گذشته به ١٣٠ دلار رسید؛ و امروز با دلار ٣٠ هزار تومانی به ٨٠ دلار تنزل یافته است. قیمت ها از فروردین تاکنون 3 برابر افزایش پیدا کرده اند، بعد شما انتظار دارید مردم مرتب دستهایشان را بشویند و در خانه مانده تا بیماری مهار شود؟

ما از شما می خواهیم تا دیر نشده، رویکرد دولت به سمت قرنطینه کامل یا شهر به شهر به مدت حداقل ۳۰ روز برده شود تا این بلا، با کمترین هزینه ی جانی و مالی، از سر مردم درمانده ما کم شود. لذا بدینوسیله از شما می خواهیم:

١- همه بیمارستان ها اعم از دولتی و خصوصی موظف شوند بدون دریافت وجهی بیماران کرونایی را پذیرش کرده و تمام امکانات خود را در خدمت مردم و وزارت بهداشت قرار دهند.

٢- همه فقرا و زحمتکشانی که منبع درآمدی ندارند بدون هیچ شرطی تا ٣ ماه آینده زیر پوشش بیمه بیکاری قرار گیرند. صندوق ذخیره ارزی اگر امروز به کار فقرا نیاید فردا به غارت اختلاسگران خواهد رفت.

٣- تمامی حقوق های عقب افتاده در سراسر کشور پرداخت شده و به روز گردد.

٤- لوازم بهداشتی از جمله ماسک، دستکش، الکل و مواد ضدعفونی کننده، بطور رایگان در اختیار همه قرار گیرد. برای این مهم باید از تمامی کارخانه هایی این اقلام را تولید می کنند خواست که ٣٠ درصد تولیدشان را رایگان به وزارت بهداشت بدهند چون سودهای نجومی از این بیماری نصیب شان شده و این کمترین کمک به میهن است.

٥- ضدعفونی معابر و محلات تا درب خانه ها بطور جدی و بدون وقفه، توسط افراد آموزش دیده، انجام پذیرد.

٦- بى خانمان ها در گرمخانه ها و مساجد متمرکز شده تا از اشاعه بیماری جلوگیری شود. در این مورد می توان از سازمان های مردم نهادی که در این زمینه فعالیت دارند کمک گرفت.

٧- مراکز تولیدی، صنفی و ادارات، توسط اداره بهداشت بازرسی های بهداشتی دقیق و جامع و مستمر بشوند تا کم کاری صورت نگیرد.

٨- همه زندانیان آزاد شوند. می توان با دستبندهای الکترونیکی آنان را کنترل نمود.

٩- پرستاران و کادر درمانی بیشتری به کار گرفته شود تا جان این قهرمانان وطن به دلیل کار شبانه روزی به خطر نیفتد و تلفات کادر درمانی متوقف شود. مراکز درمانی هنوز هم به ١٠ هزار کادر درمانی دیگر نیازمندند. می توان با دعوت از همه بازنشسته های این رشته کادر درمان را یاری داد.

١٠- حقوق کادرهای درمانی و کارگرانی که در کارخانه های بهداشتی به سختی کار می کنند، نه تنها هیچگونه عقب افتادگی نداشته باشد بلکه با پاداش های مناسب و در خور، گوشه کوچکی از این فداکاری ها جبران شود. در حال حاضر بسیاری از پرستاران به دلیل کمی حقوق و در نظر نگرفتن، شخصیت انسانی شان به کشورهای عربی مهاجرت می کنند.

١١- تمامی ارگان هایی که بیمارستان های صحرایی به پا کرده بودند این بیمارستان ها را برپا کنند تا مهار این بیماری راحت تر صورت گیرد.

١٢- مبارزه بی امان با بازار سیاه صورت گرفته و سوداگران در دادگاههای علنی دادگاهی شوند. همچنین هرگونه افزایش قیمت کالاها باید متوقف گردد و این میسر نیست جز از طریق بازرسی جدی توسط بازرسان پاکدست و جدی گرفتن از سوی دولت

١٣- افزایش بی سابقه زباله های پلاستیکی و نایلکس خطرات زیست محیطی در آینده در برخواهند داشت. باید تدابیر جدی زیست محیطی از سوی مدیران شهری اتخاذ گردد تا در آینده موجب خسران نشویم.

خواهران و برادران هموطن، با رعایت اکید موارد بهداشتی از جان خود و هموطنانمان مراقبت کنیم. ما می دانیم سرمایه داری برای خلاص شدن از مواردی که برایش هزینه دارد همچون سالمندان، کارتن خواب ها، فقرا، زندانیان به توفان کرونا دل بسته است. اجازه ندهیم جان مردم ایران را سودورزی و پول به خطر اندازد.

کادر درمان اعم از پزشکان، پرستاران، کارگران خدماتی، فرزندان شایسته میهن مان هستند این فرزندان قهرمان مان را می ستاییم و این قهرمانی در تاریخ ماندگار خواهد شد.

سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران

١٧ آبان ١٣٩٩