به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، آقای شریعتمداری وزیرکار در پیامی توییتری تصویب بدهی صندوق های بازنشستگی را با واگذاری سهام شرکت های دولتی در دولت برای بار دوم پس از سال ١٣٩٩، کاری از جنس کارستان بیان کرد. (خبرگزاری ایلنا ٣ مرداد ١٤٠٠)
آقای شریعتمداری از این کارستان ها بسیار کرده است از جمله تحویل گرفتن کارخانه ابر مقروض هپکو به جای طلب از دولت. هنوز تامین اجتماعی کمرش از تحویل شرکت هپکو راست نشده است. بیش از ٦ ماه حقوق کارگران هپکو از جیب بازنشسته ها پرداخت شده، بدهی های هپکو به بانک ها هم می بایست از اندوخته های بازنشستگان و کارگران پرداخت شود و اگر قرار بر راه اندازی هپکو باشد باید به اندازه بدهی این شرکت به بانک ها می بایست از جیب کارگران و بازنشستگان برای سرمایه گذاری در این کارخانه پول پرداخت شود. این در حالی است که وزارت بازرگانی و دولت از خرید محصولاتی که کارخانه هپکو می تواند تولید کند خودداری کرده و روی به واردات آورده اند.
مافیای خصوصی سازی تنها کارخانه ماشین آلات راهسازی را در خاورمیانه به نابودی کشیده است. تمامی مخارج این پدرسوخته بازی را با قدرت مافیایی خود به دولت و از دولت به تامین اجتماعی تحمیل کرده است.
بدانیم، اتاق بازرگانی به مثابه قدرت اجرایی مافیای سرسپرده سیاست های کارگر بدبخت کن نئولیبرالیسم انجام وظیفه می کند.