نان، همبستگی، پیروزی حتمی است!

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، امروز 11 بهمن طبق فراخوانی که کانون صنفی معلمان از هفته پیش اعلام کرده بود معلمان تهرانی در مقابل مجلس گردهم آمدند. ابتدا آقای نورایی چند دقیقه ای سخنرانی کرده سپس آقای داودی یکی دیگر از معلمان صحبت کردند. قبل از سخنرانی پلیس سیاسی دستگاه تقویت صوتی را بردند و سخنرانی برای دقایقی بدون دستگاه صوتی و در انبوه جمعیت که هر لحظه به تعداد آنها افزوده میشد، به تاخیر افتاد. تا اینکه دوباره یک دستگاه تقویت صدا دیگری آوردند و آقای داودی به این موضوع اشاره کرد و گفت:« الان ما در این تجمع که قانونی هست شرکت کرده ایم و باید صداوسیما در اینجا حضور داشته باشد و صدا و خواسته ی قانونی ما را منعکس کند» که با تشویق و کف زدن جمعیت با شعارهای: «صدا و سیمای ما / ننگ ما ننگ ما- معلم زندانی آزاد باید گردد – مسئول بی کفایت/استعفا استعفا – اگر باهم نباشیم/ یکی یکی خم میشیم – معلم بپاخیز/برای رفع تبعیض» همراه شد.

سپس در مقام معلم که شغل انسان سازی است صحبت نمود و در بخش دیگر جمله ای از آقای رئیسی بیان کرد که در سخنان انتخاباتی خود گفته بود:« من مثل رئیس جمهورهای قبلی نیستم که…»و در این بخش مردم با شعار دروغه دروغه، صحبت هایش را قطع کردند.

یکی از خانم های فرهنگی مطلبی شعرگونه خواند که خیلی به دل حاضران نشست و در انتها شعر همراه شو عزیز کین درد مشترک هرگز جدا جدا درمان نمیشود، خوانده شد.

یکی دیگر از معلمان به نام احمد حیدری نیز سخنانی پرشورتر برای جمعیت کرد و ایشان هم با تشویق و شعارهای جمعیت و کف زدن مردم همراه بود. قطعنامه پایانی توسط یکی از معلمان قرائت گردید که انصافن قطعنامه پرباری بود. این تجمع در ساعت ۱۲ ظهر به پایان رسید. مطلع شدیم پس از متفرق شدن جمعیت، پلیس سیاسی آقای حیدری و تعدادی از معلمان را بازداشت می کنند که نهایتا پس از ساعاتی آزاد شدند.

در این تجمع جمعی از بازنشستگان مستقل تامین اجتماعی و گروه بازنشستگان سندیکای کارگران فلزکارمکانیک نیز جهت همبستگی با آموزگاران حضور داشتند.