با تغییر مدیرعامل شرکت ایرانخودرو، بدلیل ضعف عملکردی مدیرعامل قبلی در تعیین تکلیف خودروهای کف(خودروهای تولید شده با کسری قطعه)، شاهد یک رویکرد متفاوتی بودیم و حدود پنجاه هزار خودرو کف،تعیین تکلیف شده و روانه ی اداره تحویل شدند.
مدیرعامل جدید ایرانخودرو، در کنار افزایش ۳۸ درصدی حقوق کارگران(تایید شده در شورای عالی کار) مبلغ پنج درصد را هم نیز خودشان اضافه و درصد افزایش را به ۴۳ درصد رساندند. یکی دیگر از برنامه ها و تصمیمات مدیریت جدید، افزایش هدایای غیر نقدی(بصورت ماهیانه) و شامل گوشت قرمز، گوشت مرغ، برنج، روغن و شکر و… بود. این رویه و تصمیم مدیریت، در شرکت ایرانخودرو در نوع خود و در این بیست سال، بی سابقه بوده است.
یکی از مشکلات عمده کارگران شرکت، بحث سختی کار و بازنشستگی بعد از بیست سال می باشد که متاسفانه شاهد رویکرد و عزم جدی شرکت در بازنشسته کردن کارگران، راس بیست سال نیستیم و اکثرا بعد از بیست و سه سال و حتی بالاتر، بازنشسته می شوند. هرچند از طرف مدیرعامل، قول های مساعدی در مورد اجرای بازنشستگی پرسنل در موعد مقرر داده شده است که باید منتظر بمانیم که آیا این رویکرد، تغییر خواهد کرد و یا خیر.
افزایش حقوق پنجاه و هفت درصدی حقوق کارگران حداقل بگیر اگر چه در نوع خود و در مقایسه با سالهای اخیر رشد چشمگیری از لحاظ عددی داشته است، منتهی به تبع آن و با افزایش شدید تورم ناشی از وضعیت اقتصادی نامشخص و بی برنامه و همچنین حذف ارز ترجیهی برای اقلام مصرفی، از قبیل گندم، روغن، شکر و… این افزایش حقوق هیچ تاثیر مثبتی در بهبود شرایط اقتصادی کارگران نداشته و یارانه ی اعطایی دولت هم حکم مُسکن موقتی را دارد که در چند سال آینده، بود و نبود آن هم تاثیری نخواهد داشت.