سرمایه داری معتقد است که مزد را بابت کار به کارگر پرداخت می کند و بابت ساعات کاری که برایش کار می کند به او حقش را می دهد. متاسفانه کارگر ناآگاه نیز بدین شکل به مزد نگاه می کند. ولی کارگر در واقع نه تنها نیروی کارش را به سرمایه دار می فروشد بلکه جوانی، نیرو، عمر و… به دیگر سخن زندگی خود را به فروش می رساند. در مدت زمانی هم که کار نمی کند, باید تجدید قوا کرده تا بتواند فردا در کارخانه و یا کارگاه به ادامه کار بپردازد. تا همان نیروی کارش که با استراحت و تغذیه بازیافت شده را در اختیار سرمایه دار قرار دهد.
